Vandaag gaan we dan eindelijk naar volgens de kinderen zonder dat ze het gezien hebben, hun hoogtepunt van de vakantie, New York!

We hebben een half jaar vantevoren online tickets gekocht voor een bezoek aan de kroon van het Vrijheidsbeeld. We hebben een reservering voor 11.00 uur. We gaan denken we op tijd weg. Maar de bus, regelen van metrokaartjes en de reis met de metro, dan ook nog bij een verkeerde halte uitstappen, denken dat je bij de juiste plek bent voor de boot naar het beroemde beeld, kosten toch meer tijd dan ingeschat. Vervolgens moeten we nog een half uur lopen voordat we uiteindelijk bij de juiste opstapplek zijn. We komen dan ook een half uur te laat aan, dus dat wordt spannend of we er nog op mogen. Gelukkig zijn ze soepel en mogen we gewoon driekwartier later naar boven. En wie treffen we bij de verzamelplaats voor vertrek naar Liberty Island, Timon en zijn ouders Harold en Renate. Zij gaan ook vandaag naar de kroon, waren wat te vroeg, wij te laat, conclusie: we gaan samen naar boven. Daar hebben de jongens geen moeite mee(en wij ook niet:)).

De boottocht naar Liberty Island is al prachtig, met een geweldig uitzicht op de skyline van Manhattan. Het weer werkt ook heel erg mee, mooie blauwe lucht met hier en daar een wolk. Bij het beeld aangekomen kunnen we kiezen voor de lift naar het eerste platform, waar de meeste toeristen naar toe gaan of voor de trap. Maar wij kiezen natuurlijk heel stoer voor de 357 treden. Maar voordat we de trappen op mogen zijn we eerst streng gecontroleerd. Zoals op het vliegveld, alle tassen en bezoekers door de scan en vingertop bediening op de kluisjes, want er mag niets, behalve een fototoestel mee naar boven. Zelf het kleine fototasje moet nog opgeborgen worden in de kluis. Niet veel later begrijpen we ook waarom. De gewone trappen gaan na het uitzichtplatform nl. over in hele smalle en steile wenteltrappen (waar de gemiddelde Amerikaan niet tussen past). En dan beweet door de enorme hitte, boven aangekomen, is het wel even slikken. Die kroon is echt heel klein, piepkleine smerige ruitjes waardoor het uitzicht maar minimaal is. Maar goed, we zijn wel in de kroon geweest, super toch! De terugtocht via de smalle steile trappen is voor iemand met hoogtevrees echt afzien. En na wat hangen op het platform met een fantastisch uitzicht, varen we terug.

Na het bezoek gaan we door met z'n allen naar Ground Zero. Op de plaats waar ooit de 2 torens stonden, zijn nu enorme watervallen gemaakt, die het water laten stromen naar de 2 grote vierkante gaten in de grond. Op de rand van de watervallen staan alle namen gegraveerd van degenen die het leven hebben verloren. Een enorm trieste plek, waar je stil van wordt. Maar wel mooi zoals ze het gedenkteken hebben gemaakt. 16 Jaar geleden waren wij hier ook, we hebben toen nog in de torens gelopen.

Na Ground Zero gaan we door naar Times Square. Ook weer geweldig! We lopen wat rond, maken foto's en de heren worden nog bestormd door een gebodypainte dame met enkel een slipje aan. Of ze wel met haar op de foto willen. Tuurlijk willen ze dat, ze wil zelfs ook met Jesper en Timon op de foto. Daar worden de grote jongens toch wel verlegen van ;). Maar ook hier geldt, niets is voor niks, ze wil wel de benodigde dollars hebben. En na nog een bestorming van Malin door ene Minion, die we natuurlijk ook weer fotograferen, besluiten we toch om Mickey en Minie, Spider-Man, Knabbel en Babbel enz... maar te negeren.

Ondertussen zijn alle benen wel heel erg moe dus tijd voor een restaurant, waar we heel lang kunnen zitten.

Na het eten gaan we nog door naar Brooklyn Bridge voor een zicht op de skyline op Manhattan in het donker. Mooi mooi mooi!

Tijd om terug te gaan naar het hotel, moe maar heel voldaan. En ze vinden het zeker hun hoogtepunt.