Vandaag verlaten we Moab en gaan richting de Bryce Canyon. Het wordt een lange reisdag van minimaal 4 uur zonder stoppen maar we kiezen voor de mooie route en moeten 5 uur rijden (zonder pauze). De eerste 200 km gaat door verlaten land, we komen niets tegen behalve WEER RODE ROTSEN, geen dorpjes, geen benzinepomp en zelfs niets voor een sanitaire stop. Dusss op een bepaald moment moeten we de bosjes maar opzoeken . Dan gaan we de highway 12 op welke bekend staat als de mooiste highway van Utah. En dat klopt de route is prachtig.

In Tropic het dorpje vlag voor de Bryce Canyon waar we slapen, worden we aller onvriendelijkst ontvangen door de receptioniste van het motel/camping. Ze snauwt ons wat toe, wat is onze naam, no no extra beds, na 11.00 uur uitchecken is extra nacht betalen is de eerste mededeling op het bordje bij de receptie. Eric besluit om haar eens te vragen waarom ze zo onvriendelijk is. Nou heel simpel dat is haar gezichtsuitdrukking, zo is ze. Maar daarna is ze toch wel ietsie vriendelijker.

Op de kamer zien we dat dit wel een hele kleine kamer is met 2 kleine 2 persoons bedden voor vijf personen. We moeten nog boodschappen doen dus we gaan wel een luchtbed halen. Als wij boodschappen doen gaan de kids zwemmen.

In het ieniemienie dorpje Tropic is een kleine supermarkt aanwezig en een camping winkel, wat een geluk die hebben vast een luchtbed voor ons. Maar helaas de enige dag in de week dat ze dicht zijn is zondag..... en helaas het is vandaag zondag . Dat wordt een krappe slaapplek vannacht.

Als we terug zijn gaan we zelf koken, ze hebben een mooi plekje op de kamer met grote koelkast en magnetron met kookfunctie. En een mooie overdekte eetplek in het grote tuincomplex van het camping park.

Na het eten gaan we de ondergaande zon bekijken in Bryce NP,alhoewel er weinig zon te bekennen is. Bij het park aangekomen valt het mee en is er toch een mooi zonnetje dat op de rotsen schijnt. Nah de zonsondergang gaan we in het begin van het NP, een echt Italiaans ijsje eten. In de wachtrij hoort Merel iemand zeggen "hmm dat is geen Saluti", nou dat moeten Zwollenaren zijn, inderdaad...grappig een praatje maken met andere Zwollenaren in Bryce NP. Hij blijkt Markink te heten, van de mooiste kinderkleding winkel van Zwolle van vroeger.

En we kijken toch nog even in de camping winkel van het NP, en joehoe luchtbedden te koop.

Weer thuis besluiten we mee te werken aan het "rode rotsen moe syndroom" van Jesper en Merel. We gaan eens kijken of we de 2 overnachtingen in Zion om kunnen zetten naar Las Vegas. We hebben nl. gezien dat de route van Bryce door Zion NP gaat. Dus vooruit, we annuleren de overnachtingen in de buurt van Zion en boeken een RUIM hotel in Las Vegas. Gevolg daarvan is dat de overnachting voor de ingang van de Death Valley daardoor niet meer nodig is, we kunnen op de dag van vertrek uit Las Vegas wel door de Death Valley rijden. En dan is er nog de grote brand in Yosemite NP die al sinds 13 juli woedt. De route die we zouden rijden en waar we dus onze overnachtingen op afgestemd hebben, is niet afgesloten maar wordt wel afgeraden vanwege de rookontwikkeling en de extreem slechte luchtkwaliteit in het park. Mmmm.....we moeten morgen ochtend de route misschien aanpassen en Yosemite Tioga pas en Mammoth lakes laten vallen. Morgen maar naar kijken, het is nu te laat. Welterusten......