Gisteravond zijn we tot 00.00 uur opgebleven, Malin helemaal hieperdepiep want ik ben jarig . Verwend met mooie cadeaus.

Vanmorgen halen we taartjes bij onze Mexicaanse vrienden. En dan rijden we door naar Sequoia NP. Daar aangekomen blijkt het file rijden te zijn in het park. Ook de route naar de General Sherman Tree, de grootste boom op aarde is alleen te bereiken na een lange wandeling of met de overvolle shuttlebus. Dat is toch wel een verandering t.o.v. 20 jaar geleden, de toegenomen drukte in de parken. Hier ook de hekken die om de bomen zijn geplaatst, dat was allemaal niet zo...

De bomen zijn enorm, groot, bijzonder. Maar toch zijn we blij dat we gisteren het rustige Sequoia Forest hebben bezocht, waar dezelfde bomen staan en waar je wel rustig kan wandelen tussen de bomen zonder hekken.

Als we uitgekeken zijn, rijden we door naar Coarsegold, naar de enige overnachting in een safaritent. De meningen over deze keuze zijn verdeeld zullen we maar zeggen. De camping ligt bij de zuid ingang van Yosemite NP. Maar dit park is dicht door het Ferguson Fire, de enorme bosbranden in het park. De camping ligt niet in de rook maar is wel uitgestorven, we hebben privé sanitair, dat is weer het voordeel. De kids zijn niet tevreden over de WIFI, terwijl deze bij Eric en mij prima werkt, toch vreemd.

's Avonds is de keuze uit een steakhouse, Italiaans restaurant of een Japans restaurant met slechte recensie. De jarige mag kiezen. Normalerwijs zou ik voor de Japanner gaan, maar vanwege de slechte recensies wordt het de Italiaan. Op zijn Amerikaans eten we van plastic tafelkleden, degelijk geblokt, maar wel heel erg lekker, de lekkerste zeevruchten pasta ooit.

Terug op de camping is ons vermaak een heldere sterrenhemel die je in Nederland niet meer ziet. Dit was dan het laatste natuurpark, morgen op naar de kust en de steden. Eerst San Francisco, zin aan!